Coś na zagrychę, czyli dania według Kucyka

Podforum dla osób, które uwielbiają gotować lub jeść coś pysznego! To miejsce dla tych, którzy chcą się podzielić z innymi swoimi przepisami kulinarnymi oraz pomysłami na przepyszne dania. Uwielbiasz dobrą kuchnię? To miejsce dla Ciebie!

Moderator: GTW

Coś na zagrychę, czyli dania według Kucyka

Postautor: Kucyk » sob maja 16, 2009 1:35 pm

Jako, że nie samym chlebem żyje człowiek, jak również w myśl zasady wziętej z filmu „Sprawy damsko – męskie”: >>Zakąszaj, bo nie wstaniesz!<<, zapodam teraz przepis na podstawową zagrychę dla całej rodziny, którą można stosować zarówno na spotkaniach w domu, jak i w plenerze. Mianowicie dziś zrobimy smalec do chleba a la Kucyk. Smarowidło smakowite i oko cieszące wyglądem swoim, czyli coś dla ciała i dla ducha.

1. Za pomocą linki hamulcowej łapiemy średnio wyrośniętego psa.
2. Podcinamy gardziołko bagnetem.... ups! Admin zwraca mi uwagę, że to chyba przepis nie na to forum, zatem już daję właściwy.

Od razu zaznaczam, że ilości podanych składników są orientacyjne i można je dowolnie, wedle upodobań zmieniać . Przepis jest łatwy w wykonaniu i przy odrobinie staranności nie da się go spieprzyć.

Potrzeba:
- 1kg twardej słoniny,
- dwie duże cebule,
- dwa kwaśne jabłka,
- pół główki czosnku,
- wegeta, pieprz, majeranek, inne zioła, jakie chcemy
- ostry jak brzytwa nóż,
- głęboka patelnia i garnek,
- łyżka cedzakowa,
- 500ml wódeczki, a jeszcze lepiej bimberku,
- kieliszek,
- fajna koleżanka.

Co do słoniny, to sprawa najważniejsza: kupujemy słoninę WY£ĄCZNIE twardą, białą, lub lekko różową. Nie może to być taki żółtawy łój, czy miękka słoninka z młodego świnioryja. Najłatwiej taką grubą, twardą słoninę dostać na targu bądź w sklepie przy masarni. To jakość słoniny decyduje w 99% o produkcie finalnym, którym ma być delikatny, aromatyczny, przepełniony chrupiącymi skwareczkami smalczyk. Jeśli sprzedawczyni w sklepiku osiedlowym mimo wszystko wciśnie nam kiepską, miękką słoninę, to nie rozpaczajmy, ale dobrze zapamiętajmy adres owego sklepu. Za kilka miesięcy, gdy tylko spadną ceny paliw na rynku, zhajcujemy tę parszywą budę wraz z plugawą sprzedawczynią w środku.

Cebula to podstawa, nie żałujmy jej. Tylko nie próbujmy stosować czerwonej, bo ona jakoś się dziwnie wysmaża na fioletowo.

Jabłka powinny być kwaśne i aromatyczne. Mogą być odmiany Gloster, Boskop, Reneta. Ale najlepsze są jesienne, niedojrzałe psiary buchnięte z drzewa u sąsiada.

Uwaga! Nóż należy naprawdę dobrze naostrzyć, bo inaczej nieźle się trzeba będzie nahetać.


Jak powiedzieliśmy, celem naszym jest uzyskanie delicji z chrupiącymi skwarkami, więc trzeba się przyłożyć, w końcu robimy to sami dla siebie ku radości i uznaniu przyjaciół i znajomych. Więc do dzieła:

Słoninę kroimy na równe plasterki o grubości 5mm, plasterki kroimy dalej w paseczki 5mm, zaś owe paseczki na kawałeczki 5mm. Otrzymujemy zatem 5-cio milimetrowe kosteczki. I tu tez tkwi sekret, bo większe skwary będą nie tak smaczne i chrupiące, a jak ktoś puści słoninę przez maszynkę, to otrzyma masę słoninową, która jest mało medialna. Pamiętajmy, że mamy wyprodukować cudo!

A propos, to po pokrojeniu słoninki wypijamy 2X50gr, gdyż należy nam się.

Teraz ważna rzecz i największy sekret dobrego smalczyku: Topienie słoniny musi przebiegać powoli i w niskiej temperaturze, więc jeśli topić będziemy na kuchni gazowej to trzeba zaopatrzyć się w taką płytkę, co się na palniku kładzie, aby grzanie równe było. Najwłaściwsze do topienia smalcu są kuchnie elektryczne z regulacja, bądź węglowe. Słoninę umieszczamy na głębokiej patelni i wstawiamy na mały ogień. Topienie będzie trwało ok. godziny i tylko wtedy uzyskamy delikatne skwareczki.

Gdy skwarki się topią my spożywamy kolejne 2X50gr i idziemy podspamować trochę forum powiatu piaseczyńskiego. W tym czasie fajna koleżanka kroi cebulę i obrane jabłka w kostkę, oraz obiera i sieka czosnek mieszając topiące się skwarki do czasu do czasu. Gdy już skwarki puszczą tłuszcz, to koleżanka dodaje czosnek, co zredukuje przykry zapach buchający z patelni (wszak to jest fragment ciała świni). Temperaturę należy utrzymywać tak, aby skwarki nie przybrały barwy brązowej, bo wtedy wszystko zepsuliśmy. Pod koniec wytapiania (piszę z naciskiem wytapiania, a nie smażenia) skwareczki wypływają na wierzch. Jeszcze trochę czasu grzejemy co jakiś czas próbując, czy już są wystarczająco chrupiące. Dobrze wytopione powinny mieć barwę kremową, wielkość 3mm i pękać po przyciśnięciu językiem do podniebienia, jednak nie powinny być gumowate ani twarde. Skwarki odławiamy łyżką cedzakową i wsypujemy do garnka (najlepiej kamionkowego), zaś do gorącego smalcu wrzucamy jabłka. Teraz można zwiększyć nieco ogień, pozbyć się tej płytki z palnika i zapodać 2X50gr. Jabłka smażymy jak frytki, tzn. aż wypłyną na wierzch. Po wypłynięciu jabłkofrytki wyławiamy i wsypujemy do skwarek. Teraz do gorącego smalcu wędruje cebula, a do naszych gardeł 2X50gr. W czasie gdy cebulka się smaży molestujemy fajną koleżankę bacząc jednak, aby mieszała czasem zawartość patelni. Cebulka jest gotowa, gdy osiągnie barwę złotobrązową, wtedy przerywamy zabawę z koleżanką i całość wlewamy do garnka ze skwarkami i jabłkami. Teraz pora wszystko doprawić. Całość mieszamy i solimy wegetą, sypiemy mnóstwo pieprzu i majeranku, można dać ziół prowansalskich, czy innych, co się komu podoba. Całość wstawiamy do chłodu mieszając co jakiś czas, aby konsystencja i rozłożenie przypraw były jednolite. Jeśli zawartość zacznie krzepnąć, to mieszanie kończymy, dokańczamy również resztkę z butli i zabawę z koleżanką, gdyż należy nam się to za cały wysiłek.
Teraz pozostaje nam upiec chleb domowy, utoczyć z gąsiora i zaprosić fajną koleżankę, lub przyjaciół na degustację, w trakcie której na pewno nie zabraknie westchnień i okrzyków radości, czego wszystkim czytającym serdecznie życzy Kucyk.

Pozdrawiam!
Ostatnio zmieniony sob maja 16, 2009 11:46 pm przez Kucyk, łącznie zmieniany 1 raz
Awatar użytkownika
Kucyk
 
Posty: 1481
Rejestracja: pt maja 15, 2009 9:06 pm
Lokalizacja: Z wąskiego toru

Coś na zagrychę, czyli dania według Kucyka

Postautor: Tomasz » sob maja 16, 2009 5:24 pm

Będę musiał przetestować Twój przepis.
Dzięki!

:good:
Tomasz z Henrykowa
Awatar użytkownika
Tomasz
 
Posty: 451
Rejestracja: ndz sie 10, 2008 8:59 pm
Lokalizacja: okolice Piaseczna

Postautor: stentonik » sob maja 16, 2009 5:55 pm

Uuuu robiłem juz smalczyk kilka razy i NIE jest to wbrew pozorom łatwa do przyrzadzenia potrawa. Podejdę do tematu w tygodniu jescze raz z Twoim przepisem.

ps,

Czy kolezankę można zastąpić żoną? Wtedy tez wyjdzie dobry smalczyk?

G. :roll:
Awatar użytkownika
stentonik
 
Posty: 4102
Rejestracja: pn wrz 10, 2007 7:57 pm
Lokalizacja: Kradziejów;)

Postautor: Kucyk » sob maja 16, 2009 11:34 pm

stentonik pisze:Uuuu robiłem juz smalczyk kilka razy i NIE jest to wbrew pozorom łatwa do przyrzadzenia potrawa.

Oczywiście, że masz rację, bo jak to znajomy Góral mówił: smalcyk zrobić to nie jest tak jak łoto dziecko - wlyść na babę i jus jes
Czy koleżankę można zastąpić żoną?

Tak. Koleżankę można ewentualnie zastąpić żoną, ale to nie będzie już ten smalczyk...
Obrazek
Z założenia co drugie słowo to: dziękuję, proszę, przepraszam - z tytułu oszczędności czasu i na rzecz "konkretyzacji" części z nich nie będę pisał, co nie zmienia faktu, że są w domyśle.
Awatar użytkownika
Kucyk
 
Posty: 1481
Rejestracja: pt maja 15, 2009 9:06 pm
Lokalizacja: Z wąskiego toru

Postautor: arturo » ndz maja 31, 2009 12:54 pm

Kucyk pisze:1. Za pomocą linki hamulcowej łapiemy średnio wyrośniętego psa.
2. Podcinamy gardziołko bagnetem.... ups! Admin zwraca mi uwagę, że to chyba przepis nie na to forum, zatem już daję właściwy.


A taki był ciekawy ten początek........... :lol:

Reszta przepisu utrzymana w ciekawym klimacie to 2x50gr podoba mi się najbardziej.... Muszę spróbować tego przepisu
.:aRt:.
Awatar użytkownika
arturo
 
Posty: 301
Rejestracja: sob maja 30, 2009 6:03 am
Lokalizacja: Warszawa/Ochota

Postautor: looky » pn cze 01, 2009 6:41 pm

Ja też z chęcią bym spróbował, tylko potrzebuję jakąś fajną koleżankę :D
W końcu nie ma co ryzykować i z żoną robić - co będzie jak nie wyjdzie smalczyk :wink:
Pozdrawiam
£ukasz Rakowski


GG: 1195018

Drodzy Ludzie Tego świata,
Nie chcę zabrzmieć dziwkarsko, ale korzystajcie ze mnie kiedy chcecie.

Z poważaniem,
Gramatyka
Awatar użytkownika
looky
 
Posty: 1886
Rejestracja: czw lis 29, 2007 7:36 pm
Lokalizacja: Piaseczno

Postautor: arturo » pn cze 01, 2009 7:42 pm

@looky
Wtedy przynajmniej będziesz wiedział na kogo "zwalić" niepowodzenie...
.:aRt:.
Awatar użytkownika
arturo
 
Posty: 301
Rejestracja: sob maja 30, 2009 6:03 am
Lokalizacja: Warszawa/Ochota

Postautor: Kucyk » czw wrz 17, 2009 8:34 pm

Jako, że mój temat kulinarny spotkał się z tak oszałamiającym odzewem, że sam sobie muszę odpisywać, dziś zapodam zagrychę równie wykwintną jak ów smalczyk. Dziś zrobimy Zającówę! Wyjaśnienie pochodzenia nazwy będzie później...

Szykuje się niezła libacja u Ciebie, czymś więcej niż słonymi paluszkami wypadało by zakąsić i nie wiesz jak zaskoczyć gości? Chcesz podać coś prostego, a jednocześnie niebanalnego i nie powodującego wzrostu zadłużenia w pobliskim sklepie? świetnie trafiłeś, tu jest rozwiązanie problemu.

Krok pierwszy: Udajemy się do lodówki.
Uchuhuuu.., cóż my tam mamy?! Sznycelki niezbyt smaczne od Mamusi, nieco stara konserwa, trochę zaschnięta kiełbaska, kilka zwiędłych parówek, jakaś mielonka sprzed kilku dni...
A to co?? Uuuu... ale daje! Nie! Tego czegoś, co powoli przekształca się w inteligentną formę życia do robienia zającówy nie użyjemy.
Słowem z lodówki wygarniamy wszelkie niemedialne produkty mięsne, również gotowe potrawy.
Te jeszcze bardziej niemedialne same z lodówki wyjdą jeśli się drzwi pozostawi na chwilę otwarte.

Krok drugi: Oceniamy swoje możliwości finansowe i udajemy się do sklepu po resztę produktów.
W sklepie nabywamy:
- 5 Tyskich;
- 300-500g sera żółtego;
- ryż w torebkach;
- groszek, qqrydzę, czy co tam kto woli w puszce;
- 10dkg salami;
- cebulę i czosnek;
- boczku kilka plastrów;
- co się komu nawinie a właściwie to, na co jeszcze nas stać...

Krok trzeci: Otwieramy pierwsze Tyskie i spożywając szukamy żaroodpornego naczynia. Jeśli je znajdziemy to na dół kładziemy cebulę, zaś boki wykładamy plastrami boczku. Ma to znaczenie technologiczne, gdyż potrawa potrafi przywrzeć do odkrytych ścianek naczynia z siłą SuperGlue. W międzyczasie wstawiamy ryż. Mięska i to cośmy zdobyli kroimy jak się nam podoba, groszek odsączamy zaś ser na tarce ścieramy.

Krok czwarty: Zmiana butli, ryż podgotowany przez 10min mieszamy z groszkiem czy qqrydzą i mięsem dając pieprz i insze przyprawy, po czym rozpoczynamy ładowanie warstw: naprzemiennie ryż i ser zaprawiony gigantyczną ilością oregano i zmiażdżonego czosnku. Przypraw nie żałujemy, gdyż wtedy mamy gwarancje, że nie będzie czuć smaku niemedialnych mięsek. Kończymy serem, który z wierzchu obkładamy szczelnie plastrami salami. Całość ugniatamy lekko.

Krok piąty: £adujemy w siebie kolejne Tyskie, zaś zakryte naczynie do piekarnika nagrzanego do 180*C. Orientacyjny czas zapiekania: aż w całej chałupie czuć potrawę, wystający ser się przypali, a ślinotok będzie nie do opanowania, czyli około 40 – 60 minut.

Krok szósty: Właśnie goście przyszli, zatem zającówa wjeżdża na stół na desce (inaczej obrus się od gorącego dna naczynia stopi). Jemy ze smakiem nie żałując kielichów.

Teraz propozycje:

Możemy też zrobić zającówę hiszpańską – wtedy podczas wkładania naczynia do piekarnika należy krzyknąć głośno "Ole!".
Zającówę diabelską uzyskamy, jeśli podczas przygotowania potrawy odwrócimy "do góry nogami" krzyż wiszący w kuchni.
Zającówę gołkowską otrzymamy myśląc intensywnie podczas przygotowania o Gołkowie.

A teraz geneza nazwy:
Pochodzi ona od Zająca Samopoziomki, który ma permanentne rozwolnienie o konsystencji masy samopoziomującej. W skrócie wygląda to tak (ruszcie swoją wyobraźnię): z [cenzura] nitka a na ziemi płachta.
Zając jest wredny! Jeśli idąc drogą poczujesz jakieś kręcenie w brzuchu, to rozejrzyj się, czy nie widać gdzieś jego uszu. Jeśli rozpoczyna się intensywne bulgotanie w twych jelitach – znaczy już kica do Ciebie. Jeśli pacnie Cię łapką – masz przesrane w dosłownym tego słowa znaczeniu...
Tyle o nazwie.

Ktoś mógłby się zapytać, czemu nie kupić wszystkich produktów świeżych? Oczywiście, że można, ale wtedy wyjdzie zwykła zapiekanka z ryżem, a nie prawdziwa zającówa, która się charakteryzuje tym, że większość produktów jest już mocno po dacie ważności.

Ogólnie rzecz biorąc – zającówa wychodzi zawsze, ale którędy, to już jest inna sprawa...
I pamiętajcie, wredne zające są wszędzie! Obrazek

Pozdrawiam tych, co do końca posta dotrwali.

Kuc.
Obrazek
Z założenia co drugie słowo to: dziękuję, proszę, przepraszam - z tytułu oszczędności czasu i na rzecz "konkretyzacji" części z nich nie będę pisał, co nie zmienia faktu, że są w domyśle.
Awatar użytkownika
Kucyk
 
Posty: 1481
Rejestracja: pt maja 15, 2009 9:06 pm
Lokalizacja: Z wąskiego toru

Postautor: Jacenty » czw wrz 17, 2009 8:52 pm

Dotrwałem do końca i znów mam ekran do czyszczenia.

Mam nauczkę:nie czytać Twoich postów jedząc kolację.

A tak żeby nie było OT:zapodaj przepis na te kurze łapki co się raczyliśmy na Rogowskiej nimi.
Te co kury kanibale się o nie tłukły :P
Ostatnio zmieniony czw wrz 17, 2009 8:54 pm przez Jacenty, łącznie zmieniany 1 raz
Obrazek
Awatar użytkownika
Jacenty
 
Posty: 2866
Rejestracja: sob wrz 01, 2007 4:18 pm
Lokalizacja: inąd się znamy...

Postautor: Koramina » czw wrz 17, 2009 8:53 pm

Kucyk, zostaję fanką Twojego kuchennego pisarstwa, od teraz, na amen:)
So tell me when you hear my heart stop,
You’re the only who knows
Tell me when you hear my silence
There’s a possibility
I wouldn’t know
Koramina
 
Posty: 313
Rejestracja: pt sie 28, 2009 9:26 am

Postautor: Jacenty » czw wrz 17, 2009 8:55 pm

Koramina pisze:Kucyk, zostaję fanką Twojego kuchennego pisarstwa, od teraz, na amen:)


żebyś go na żywo zobaczyła :D
Obrazek
Awatar użytkownika
Jacenty
 
Posty: 2866
Rejestracja: sob wrz 01, 2007 4:18 pm
Lokalizacja: inąd się znamy...

Postautor: Koramina » czw wrz 17, 2009 8:56 pm

Jacenty pisze:
Koramina pisze:Kucyk, zostaję fanką Twojego kuchennego pisarstwa, od teraz, na amen:)


żebyś go na żywo zobaczyła :D


Może jeszcze będzie szansa;)
Koramina
 
Posty: 313
Rejestracja: pt sie 28, 2009 9:26 am

Postautor: leny » pt wrz 18, 2009 12:16 pm

Kuc ma dobre opowiadanka tutaj:
http://alkohole-domowe.com/forum/viewto ... &view=next

czyta się jednym tchem
masz więcej odcinków tej opowiadanki??
Awatar użytkownika
leny
 
Posty: 514
Rejestracja: pt cze 12, 2009 8:49 pm
Lokalizacja: Piaseczno

Postautor: Kucyk » pt paź 02, 2009 7:04 pm

Jako, że mój temat kulinarny znów spotkał się z tak oszałamiającym odzewem, że niemalże sam sobie muszę odpisywać, zapodam zagrychę równie wykwintną jak ów smalczyk czy zającówa. Dziś, na specjalną prośbę Martina (który jako jedyny chyba wierzy że nikogo otruć nie zamierzam) zrobimy kebab (prawie) jak z kebabowni. Znaczy mam tu na myśli mięsiwo.

Uwagi wstępne:
1. Nie jestem kucharzem i o gotowaniu nie wiem nic. Próbuję robić covery potraw gdzieś jedzonych, więc fachowej krytyki co do moich sposobów pichcenia, jak do tego, że pójdę na łatwiznę i zastosuję gotową mieszankę przypraw nie przyjmuję, bo i tak nie będę wiedział o co w niej chodzi.
2. Nie jestem Fotozonereem, czy Zemifroczką więc jak ktoś zamierza krytykować poziom moich zdjęć wykonanych komórką, to... EDIT by Admin: usunięto ze względu na treść o zabarwieniu perwersyjno – analnym.


To bierzemy się do roboty! Najpierw w nastroju patriotycznym odśpiewujemy:

"Nie będzie Turek pluł nam w gar
I dzieci nam keeeeebaaaabił!..."


Następnie bierzemy się za składniki. Taka uwaga: najlepiej zakisić mięsiwo w przyprawach na dzień przed planowaną libacją, ale i na szybciora można ten przepis uskutecznić, choć efekty będą nie tak dobre, ale jak się wóda leje to i tak tego nikt nie poczuje.

Potrzeba:
- Cycki kurczaka – minimum po jednej połówce solidnej piersi na osobę.
- Torba przyprawy typu "kebab" lub "gyros" w ilości 1 sztuki na dwie podwójne piersi. Ja polecam przyprawę do gyrosa Kamisu, gdyż potrawa wtedy jest najbardziej zbliżona smakowo do tego co nam serwują w brudnych dworcowych budach, w których tak lubimy jeść. Niezła jest mieszanka Gyros Kotanyi i przyprawa Kebab Appetity.
- Kilka cebul.
- Oleum bądź masło do smażenia.
- Pojemnik plastikowy z wieczkiem.
- Karcher.

Filety chlastamy na pół, ładujemy do pojemniczka, wsypujemy przyprawę i, po zamknięciu szczelnym wieczkiem, bardzo mocno trząchamy przez kilka minut aż się przyprawa powbija w filety a ręce odmówią posłuszeństwa. Tak to wygląda (foto dla tych, co fileta nie widzieli):

Obrazek


Cebulę kroimy byle jak i smażymy na dużej ilości tłuszczu aż zbrązowieje, po czym ją wyciągamy. Na ten zajeżdżający cebulą tłuszcz ładujemy filety.

Obrazek


I teraz najważniejsza sprawa: aby mięso z pierzozwierza było delikatne i soczyste musi być smażone tylko tyle, aby nie było surowe! Z mięsem kury jest analogicznie do jej przodka – jajka. Im dłużej gotujesz, tym twardsze się robi. Poza tym zauważcie, że w kebabowniach okrawa się dopiero co upieczone mięso...

Obrazek


Czas smażenia solidnej piersi wynosi max 10 minut ma stronę, a mniej solidnej, bądź lekko rozbitej 5. Jak ktoś będzie dłużej trzymał filet na patelni, to mu się zeschnie. Skoro filet usmażony, to czas go pochlastać ostrym nożem na plasterki.

Obrazek


Po czym na pozostałą na patelni oliwę ładujemy z powrotem naszą usmażoną cebulę. Gdy się zagrzeje wsypujemy plastry kurczaka, co by aromatycznego tłuszczyku naciągnęły. Po chwili potrawę wydajemy, bo już kielichy brzęczą!

Obrazek

Ot i tyle.

Acha, ktoś zapytał po co był podany w przepisie Karcher?
Ja go używam do sprzątnięcia kuchni po przygotowaniu takiej potrawy...

Kuc.
Obrazek
Z założenia co drugie słowo to: dziękuję, proszę, przepraszam - z tytułu oszczędności czasu i na rzecz "konkretyzacji" części z nich nie będę pisał, co nie zmienia faktu, że są w domyśle.
Awatar użytkownika
Kucyk
 
Posty: 1481
Rejestracja: pt maja 15, 2009 9:06 pm
Lokalizacja: Z wąskiego toru

Postautor: Jacenty » pt paź 02, 2009 7:39 pm

A taki w picie też umiesz zrobić?
Obrazek
Awatar użytkownika
Jacenty
 
Posty: 2866
Rejestracja: sob wrz 01, 2007 4:18 pm
Lokalizacja: inąd się znamy...

Następna

Wróć do Kulinarne szaleństwa mieszkańców

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 3 gości

cron