Kuc lubi tatara!!! A jako, że nikt nie chce gotować z Kucykiem, to zapoda on spamerski przepis. Będzie to przepis z kucykowego cyklu
"How to cook shit" czyli
cover prawdziwego tatara, zwany tatarem dla ubogich. W bonusie potrawa zahaczy o restauracje Mc Donald.
Wiadomo, że właściwym materiałem z którego robi się tatara jest, oprócz mięsa z ludów tureckich wschodniej Europy i centralnej Azji (a myśleliście, że skąd się wzięła nazwa??), polędwica wołowa.
Jako, że polędwica wołowa jest nieco "drogawa" (70-80zł/kg) posiłkuję się mięsem z udźca wołowego (25zł/kg).
Porcja do litra (na 3 osoby):
1-1,2 kg udźca;
2 cebule, najlepiej ostre w smaku;
kilka ogórów kiszonych kwaśnych;
sól, pieprz, Maggi;
olej dobrej jakości, najlepiej z pierwszego tłoczenia (młodego żołnierza), broń Bachusie oliwa z oliwek!;
ciemny chleb, najlepiej "Pumpernikiel".
Ponadto nóż ostry i maszyna do mięsa.
O ile w przypadku przedstawiającym najszlachetniejszy tatar, rozdrobnienie polędwicy wołowej nie nastręcza problemów - wystarczy skrobanie ostrym jak brzytwa nożem zgodnie z kierunkiem włókien, o tyle w przypadku tatara drugiej kategorii trzeba użyć mechanizacji...
1. Mięso kroimy na podłużne kawałki 3X3 takie aby weszły w gardziel maszynki do mielenia. Przy tej czynności starannie wykrawamy wszelkie ścięgna i żyłki, gdyż potem będą wchodzić ucztującym między zęby (jeśli je posiadają). Jest to bardzo ważne i należy temu poświęcić dużo uwagi. żyłkami karmimy koty-mamroty które tłumnie zebrały się pod stołem.
2. Mięso mielimy używając sitka o największych otworach (8mm). Po czym doprawiamy solą, pieprzem (najlepiej grubo mielonym w ręcznym młynku) i kilkunastoma, kilkudziesięcioma kroplami Maggi. Wygniatamy całość łapą i ponownie puszczamy przez maszynę. Daje to nam nie tyle rozdrobnienie, a dokładne przemieszanie masy.
3. Próbujemy czy smakowo (chodzi o słoność) wszystko gra. Jeśli tak, to dodajemy olej roślinny dobrej jakości. Tu przestrzegam przed "przedobrzeniem" przez dodatek oliwy z oliwek - jej aromat i mdły smak psuje potrawę. Całość mieszamy i formujemy kulę, którą wkładamy do foliowego woreczka, który umieszczamy w reklamówce, bądź czystej ściereczce i mocno skręcamy tak, aby masa została silnie ściśnięta. Odkładamy do lodówki na pół godziny.
4. Gdy mięso się maceruje kroimy cebulę i ogóry bacząc, aby uzyskać drobniutką, równomierną kostkę, bo efekt wizualny jest ważny, poza tym duże kawały cebuli (która ma być dodatkiem) zagłuszają smak wołowiny, który jest niepowtarzalny.
5. Serwujemy danie nie szczędząc kielichów.
A co zrobić, gdy mieliśmy tatara na trzech, ale dwóch nie przyszło? Wiadomo, litr poszedł prawie cały, 1/3 potrawy też, łeb boli i co dalej z tym fantem począć?
- To okazja aby zrobić
cover Mc Donald'a w domu!
Przepis na Mak Adolfa:
Bułki - mogą być kajzerki, ale najlepsze są takie do hamburgerów;
Tatar, cebla i ogóry - czyli to co z wczoraj pozostało;
Majonez i dobry keczup.
Ponadto dwie patelnie, łopatka do odwracania i odrobina oleju.
1. Z mięsiwa formujemy drżącymi dłońmi kulki o średnicy ok. 5-6cm które rozpłaszczamy do grubości ok. 1cm na takie hamburgery bacząc aby nie popękały zbytnio na brzegach.
2. Bułki kroimy na pół i umieszczamy na suchej patelni aby się podgrzały i zarumieniły od wewnątrz, równocześnie na drugiej patelasze smażymy hamburgery na niewielkiej ilości oleju. Wystarczy po 1,5-2min na każdą stronę. Nie zrażamy się gdy coś brunatnego z nich wycieka.
3. Zarumienione bułki smarujemy: dolne części majonezem, górne keczupem. Na keczup sypiemy trochę cebulki i ogórków ale tylko tyle żeby się poprzyklejały do sosu. Na dolną część buły (tą posmarowaną majonezem) kładziemy hamburger i sprawnie przykrywamy górną częścią aby nie naświnić na około cebulą i ogórkami.
4. Potrawę układamy na talerzyku, stajemy na baczność, prawą rękę unosimy ku słońcu, krzyczymy głośno "Sieg Heil!" i mamy gotowego Mak Adolfa.
5. Spożywamy dokańczając resztkę z litra.
Smacznego.